ایک گوجری غزل دین غی گل سنانویں مولوی آمنے سامنے آنویں مولوی

دین غی گل سنانویں مولوی
آمنے سامنے آنویں مولوی
یوہ ہے دین تے یاہ بےدینی
لوکاں ناں سمجھانویں مولوی
تقریر کریں دیں دپاریں
بڑو مغز کھپانویں مولوی
اللہ اِن ناں اجر دے ناں
بڑی لتکڑ لانویں مولوی
فتنہ آلو دور یوہ آیو
اپنو آپ بچانویں مولوی
ضِدی پوندی لوکاں کولوں
اپنی جان چھڑکانویں مولوی
مولویاں غی جے قدر کرو
ہمناں راہ ور لانویں مولوی
سوہنا سِدا رستہ اُپر
ہمناں جےچلانویں مولوی
نبیاں غا یہ وارث ہیں ناں
اپنوں فرض نبانویں مولوی
اِناں اُپروں صدقے جاؤں
سِخیں دین سخانویں مولوی
نِکاں نِکاں بچاں ناں جے
قرآن حدیث پڑھانویں مولوی
بڑاں بزرگاں لوکاں وسطے
تبلیغی جماعت کڈانویں مولوی
جے کر مھارو مر جے کوہے
جنازو پڑھا دفنانویں مولوی
نکاح پڑھانویں صلاح کرانویں
مھاراں کہر بسانویں مولوی
لُکھو سُکھو کھا غے کھانو
اپنو ٹیم ٹپانویں مولوی
صبر شُکر کرتاں کرتاں
زندگی یاہ لنگانویں مولوی
پہلاں غلطی کرتا نی ناں
ہو جےتے بخشانویں مولوی
رب غے کولوں رو جے روغے
غلطی معاف کرانویں مولوی
جہنم غی اُس اگ غے کولوں
بچیں تے بچانویں مولوی
تُمیں خاکی مولوی بن جا
جنت ڈیرہ لانویں مولوی